Należę do tych osób które uwielbiają podróżować i długo nie usiedzą w miejscu. Nie ma to większego znaczenia w jaki sposób zwiedzam bo ważniejsza jest dla mnie różnorodność przygód i nowych wrażeń. Jednym razem decyduje się na zorganizowane przez biuro podróży wczasy i wycieczki, a innym razem sama organizuję i planuję dosłownie wszystko. Korzystam z przewodników, informatorów, ale też bardzo sobie cenię zwiedzanie z kompetentnym przewodnikiem. Wręcz uwielbiam pasjonatów, którzy godzinami mogą ciekawie opowiadać o konkretnym miejscu. Ostatnio mam szczęście do takich właśnie przewodników, którzy z pasją wykonują swoją pracę. Gdy sięgam pamięcią niedaleko w przeszłość myślę o świetnej  Pani przewodnik, która towarzyszyła nam na wycieczce po Santorini czy też bardzo interesujące opowieści o zamku w Malborku czy w podziemiach Sandomierza. Kiepskich przewodników, którzy z trudem odnajdują się w tej roli napotykam (na szczęście) niezmiernie rzadko.

Niedawno zrodziła się w mojej głowie myśl o zwiedzeniu chociażby małego wycinka Szwecji gdyż  nigdy wcześniej nie byłam w tym kraju, choć wielokrotnie o tym myślałam. Chciałam również wybrać się w dłuższą podróż morską, ponieważ do tej pory korzystałam jedynie z promów czy statków wycieczkowych na krótszych dystansach.  Doskonałym rozwiązaniem (jak dla mnie) wydała się podróż z Gdyni liniami Stena Line do Karlskrony i zwiedzenie tego miasta w ramach wycieczki autokarowej z przewodnikiem.

Zaczęłam od nocnego rejsu, atrakcji na promie, przytulnej kabiny, z której raz po raz zerkałam w otchłań fal, aby się przekonać, że nadal jestem na morzu. Spokojny rejs, piękna pogoda  dodatkowo umiliły czas. Rano po śniadaniu opuściłam prom, aby wejść do oznaczonego autobusu z przewodnikiem i poznać jak napisano w prospekcie „Szwecję w pigułce”. Przyzwyczajona jestem, że jeszcze w autokarze  otrzymuję garść podstawowych informacji o kraju w którym się znajduję i o tym, jak nawiązać miłe relacje z jego mieszkańcami, ucząc się chociażby kilku podstawowych słów typu proszę, dziękuję czy dzień dobry.

Tym razem było zdecydowanie inaczej. Dowiedziałam się jedynie, że w Szwecji mają króla aferzystę, który jest bardzo imprezowy, ma z tym duży problem i może kiedyś się ustatkuje. Przynosi wstyd krajowi i wszyscy się z niego śmieją. Następnie dostaliśmy przestrogę, aby nic na rynku nie kupować, bo wszyscy oszukują. Kolej jest bardzo droga i nieciekawa, a pociągi się zawsze spóźniają. Następnie dowiedzieliśmy się, że nasza przewodniczka nie lubi Szwedów, a gdy miała zostać w tym kraju przez 3 miesiące to myślała, że zachoruje na depresję. Nic tutaj nie jest atrakcyjne do zwiedzania, a tak naprawdę to lepiej zwiedzać na własną rękę niż korzystać z usługi przewodników - dodała.  

Gdy jedliśmy obiad w Muzeum Morskim byliśmy zasypywani pytaniami w stylu: czy nam smakuje? bo to przecież tradycyjne jedzenie szwedzkie, które nie jest zbyt interesujące. W przewodniku po Karlskronie można dostrzec informacje, że na rynku miasta sprzedawane są największe i najsmaczniejsze lody. Sprzedawane na smaki czyli porcje które zawierają kilka gałek lodów. Zdaniem Pani przewodniczki to nic ciekawego i godnego polecenia. Zapał nasz i naszej grupy wycieczkowej był jednak nie zmącony. Po prostu chcieliśmy poznać to miasto leżące na ponad 30 wyspach, jego historię, spróbować kuchni szwedzkiej no i oczywiście wspomnianych lodów.

Miejsca, które zobaczyliśmy były bardzo interesujące. To kameralne miasto znajduje się na Liście Światowego Dziedzictwa Kulturowego UNESCO. Malownicze budowle w prostym stylu doskonale wpisują się w krajobraz. Niskie drewniane domki z lusterkami w oknach urzekają swoim charakterem. Kościół admiralicji, targ rybny, wzgórze widokowe to kolejne punkty na mapie miejsc wartych zwiedzenia. Imponujące Muzeum Morskie z wieloma atrakcjami i eksponatami, przyjazna dla podniebienia i żołądka kuchnia szwedzka i bardzo mili mieszkańcy.  O tym ostatnim przekonałam się już na promie w drodze do Szwecji, a ich zwyczaj mówienia sobie po imieniu od razu pozwala na sympatyczne relacje. Jak dla mnie kolejna bardzo udana wycieczka z mnóstwem pozytywnych wrażeń.

Nie uległam negatywnemu nastawieniu, jakie starała się wtłoczyć w nasze serca i umysły Pani przewodnik. A swoją drogą ciekawa jestem jakie odczucia z tej wycieczki wynieśli turyści zwiedzający to miasto z innym przewodnikiem. Zapewne bardzo dobre bo wystarczy  tylko, aby źle nastawiony do miasta i jego mieszkańców przewodnik po prostu nie przeszkadzał. Miasto ze swoją architekturą, ciekawymi zabytkami i atrakcjami jest wystarczającą wizytówką.