„Czułą przewodniczkę” dostałam od koleżanki jako prezent świąteczny. W moim odczuciu jest to książka o kobiecości, własnej samoświadomości i dbałości o siebie. Mentalnego wyzwolenia z nakazów i oczekiwań innych oraz przymusu wewnętrznego. 

Czas pandemii jeszcze bardziej uwypuklił pewne „niedociągnięcia” w pozytywnym traktowaniu siebie samej. 

Brak swojego kąta powoduje, że nie czujemy się komfortowo. Dbamy o domowników zapominając o sobie. Tak jakby nas nie było w tej przestrzeni. Autorka książki wyjaśnia, dlaczego kobiety siebie tak traktują. Charakteryzuje te zachowania, wprowadzając postać „Potulnej”, „Królowej Śniegu” i „Męczennicy”. Przedstawia również postawę wobec siebie i innych „Serdecznej”. 

Zapewne książka ta wielu kobietom jest w stanie pomóc w poszukiwaniach i odnajdywaniu drogi do JA. Tym które już się „odnalazły” w swoim życiu pozwala na przypomnienie co dla nich powinno być ważne i priorytetowe. 

Warto wspomnieć o stylu w jakim została napisana ta książka. Znajdziemy tu analizę snów oraz odniesienia do scen z filmów, cytowanie wierszy i zajęć z jogi. To kwestia indywidualna czy takie pisarstwo nam odpowiada czy też decydujemy się sięgnąć po inną książkę lub celowo pominąć pewne fragmenty. Wybór jak zawsze należy do Was.